نبودم
گویا غیب شده بودم
و یا دیده نمی شدم
حس می کنم گاهی
احساسم، روحم و جسمم
نادیده گرفته می شود
و یا شاید
در اندازه من نبوده
من
نسترن
زنی در آستانه سی سالگی
خود را نمی بینم
گویا کائنات هم مرا نمی بینند
ولی نه
نمی گذارم
هرگز نمی گذارم
باید دوباره روییده شوم
باید دوباره نفس بکشم
باید دوباره از نو شروع کنم
می توانم
آری
می توانم
آنگونه باشم که لیاقتش را دارم
آنگونه که آموخته ام
آنگونه که بوده ام
می توانم
من نسترن واقعی را می خواهم