بهار ! آمده ای !
خوش آمدی
بهار جان
شکوفه هایت
روحم را جلا می دهد
بوی باران
احساسم را نوازش می کند
زیباییت
چشمانم را پرنور می کند
می دانی
آمدنت برایم خیر بود
گوشهایم باز شدند
چشمهایم پرسو
لبانم نرم
دستانم پربرکت
خوش آمدی بهار
به خوش بمان
همیشه
در دلم
وجودم
احساسم
بمان
سبزیت را به من هدیه بده
با جانم آن را می پذیرم
سبز بودنت را
با سبزی وجودم گره می زنم
خوش بمان
بهار من
آمدنت را این بار
چه با اراده
به فال نیک گرفته ام
بهار جان
امسال را
با زنده بودن
ماهی قرمز هفت سین در خشکی
به سبزه های به رود داده
با سیزده به در زیر باران
همه را
می خواهم به فال نیک بگیرم
و
بهاری همیشگی
برای خود رقم بزنم
بهارم
خوش آمدی
پس خوش بمان